Jak przebiega egzorcyzm

Opisywanie egzorcyzmów i tego, co się na nich dzieje, jest niezwykle trudne, ponieważ ta posługa otacza pewna tajemnica i dyskrecja. Dotykamy bowiem świata duchowego, który jest dla nas trudny do zrozumienia i niedostępny a każdy przypadek egzorcyzmu może być inny. Egzorcyści mają swoje indywidualnie wypracowane metody i doświadczenia. Ale nawet bardzo doświadczeni egzorcyści stają czasem wobec przypadków, które ich zaskakują i wprowadzają w konsternację.
Pierwszym krokiem, który podejmuje każdy egzorcysta, jest rozeznanie. To proces bardzo trudny. W statystyce przypadków związanych z egzorcyzmami bardzo rzadko stosuje się bowiem formułę uroczystą. Zaledwie około 1-2 osób na 100 przypadków wymaga egzorcyzmu uroczystego. W pozostałych 98-99 przypadków przyczyna problemu najczęściej wynika z wyobraźni, podszeptów rodziny czy znajomych, dręczeń czy zniewoleń. Opętania zdarzają się rzadko, ale nieszczęśliwych ludzi jest bardzo wielu, a swoje cierpienie często próbujemy uzasadnić w sposób, który może prowadzić do błędnych interpretacji.
Podczas procesu rozeznania, kluczowe jest dokładne zbadanie, w jakim stopniu przeżycia i cierpienia osoby mogą mieć swoje źródło w działaniu szatana, a w jakim są wynikiem naturalnych, fizycznych czy psychicznych przyczyn. To rozeznanie często wymaga współpracy z lekarzami i specjalistami, aby wykluczyć inne możliwe źródła problemów. W przypadku stwierdzenia wpływu mocy szatańskich, najpierw zaleca się stosowanie zwyczajnych środków, takich jak korzystanie z sakramentów, modlitwa i życie w łasce Bożej. Trudno bowiem oczekiwać skuteczności modlitw o uwolnienie, jeśli sama osoba nie chce się wyrzec grzechu, nie dąży do pojednania z Bogiem i nie pragnie nawrócenia.
Egzorcyzmy są więc nie tylko procesem uwalniania, ale i nawracania. Współczesny świat, skoncentrowany na natychmiastowej gratyfikacji i ekstremalnych rozwiązaniach, sprawia, że wielu ludzi traktuje spowiedź czy Mszę Świętą jako zbyt przyziemne i mało spektakularne. Zamiast tego, jeśli ktoś wierzy, chętniej sięgnie po jakąś „magiczna” metodę, jak na przykład rzekome uzdrowienie przez dziwaczne rytuały. Gdyby np. ksiądz kazał im stanąć na trawniku i kręcić padniętym kotem nad głową aby wyzdrowieć, pewnie chętnie zrobili by to 🙂 Jednak egzorcyzmy nie opierają się na magicznych formułkach, lecz na wierze, miłości i współpracy między kapłanem a osobą, która poszukuje uwolnienia. Nawet jeśli okażą się skuteczne a nie dojdzie do równoczesnej przemiany życia i całkowitego zawierzenia Bogu, to wciąż narażamy się na powrót złego ducha udeptanymi ścieżkami i jego niszczycielskie działanie. Rozdzierać mamy bowiem nasze serca a nie nasze szaty, i właśnie stała relacja z naszym Stwórcą daje nam wsparcie i ochronę przed złem.
Zanim zdecydujemy się na kontakt z egzorcystą, warto zacząć od spowiedzi, najlepiej z całego życia. Pojednanie z Bogiem jest kluczowe, ale równie ważne jest pojednanie z innymi ludźmi, prosząc o wybaczenie i naprawiając wyrządzone krzywdy. Często w takich przypadkach wiele problemów ustępuje samoistnie, bez potrzeby poszukiwania interwencji egzorcysty. Dodatkowo pomocne może być skonsultowanie się z psychologiem, najlepiej katolickim, który może pomóc w wykluczeniu demonicznego aspektu danego problemu.
Sam egzorcyzm przeprowadzany jest zazwyczaj w niepublicznym, odosobnionym miejscu. Przy egzorcyzmie możliwy jest również udział osób świeckich, najbliższej rodziny albo pomocników księdza (grupa modlitewna lub po prostu fizyczna pomoc w przytrzymaniu osoby poddawanej egzorcyzmom). Rytuał egzorcyzmu rozpoczyna się zazwyczaj od Litanii do Wszystkich Świętych, a następnie pokropienia wodą święconą i wezwania Ducha Świętego. Po tym następuje odczytanie psalmów i fragmentów Ewangelii i kapłan przystępuje do modlitwy błagalnej do Ducha Świętego z prośbą o uwolnienie osoby od złych duchów. Na tym etapie kapłan może również tchnąć w twarz osoby poddawanej egzorcyzmowi, wypowiadając modlitwę:
Panie, tchnieniem swoich ust odpędź złe duchy: rozkaż im, aby odeszły, bo przybliżyło się Twoje królestwo.
Po tym przechodzi się do odmawiania „Modlitwy Pańskiej” i formuły wyrzeczenia się szatana oraz odnowienia przyrzeczeń chrztu świętego.
Osoba, która przystępuje do rytuału egzorcyzmu powinna:
- z wiarą pragnąć uwolnienia od działania złych duchów
- współpracować z kapłanem egzorcystą w trakcie modlitwy
- być gotowa zerwać i wyrzec się wszelkich praktyk okultystycznych i spirytystycznych, w których brała udział
- być gotowa przyjąć Jezusa jako Pana i Zbawiciela
Następnie przystępuje się do formuły samego egzorcyzmu, która składa się z części błagalnej oraz rozkazującej. Część błagalna zawsze poprzedza część rozkazującą. Część rozkazująca to imperatyw skierowany do szatana, gdzie ksiądz egzorcysta bazując na autorytecie całego Kościoła Świętego wyrzuca złego ducha lub duchy z osoby opętanej.
Egzorcyzm kończy się modlitwą dziękczynną, ochronną i uroczystym błogosławieństwem (Magnificat lub Benedictus (Pieśń Zachariasza)).
W czasie egzorcyzmu osoba pod wpływem złego ducha przeżywa często ogromny wewnętrzny konflikt. Odzywa się w niej światło Boże i rodzi się bunt przeciwko wpływowi złego ducha, który odpowiada atakiem na ciało, rozum, emocje i zmysły. Nawet jeśli ta walka nie jest finalnie udana, to każdy egzorcyzm przynosi ulgę osobie egzorcyzmowanej i osłabia wpływy złego ducha na tę osobę.